شبونه از را رسید گل باغ دلم
شوریده حالم رو دید گل باغ دلم
غمزده سویم دوید گل با
میگم من به نگارم بمونه در کنارم
چه سبزه بهارم سر اومد انتظارم
سالها به انتظار اون نشستم
شکسته دل شدم و دلشکستم
وقتی میگیرم بکنار نشستم
انگار که من از قفس ازاد شدم و هستم
میگم من به نگارم بمونه در کنارم
چه سبزه بهارم سر اومد انتظارم
چمدون بستنتو از خونه رفتنتو
وای اگه یه روز تو کوچه ببینم
چمدون تو دست لرزون تو باشه
واسه ی رفتن تو خدا ببینه
چشم من همیشه گریون تو باشه
وای اگه از غم تنهایی این دل
همه ی گلها توی گلدونم بمیرن
عکس تو کنار عکسم لب طاقچه
تو بخوای راهیتو حاضرم بگیرم
همه اشکا مو با غصه رنگی چون خون میکنی ( ادامه )