دانلود جدیدترین آهنگ های ایرانی

يه عالمه غصه تو سينه دارم
به کي بگم که همزبون ندارم
کار من شده غم روي غم گذاشتن
توی باغ دل غنچه غصه کاشتن
عمري غم هم آشيونم شده
عاشق من تشنه به خونم شده
عشق زندگي در من خيلي وقته مرده
غم خودشو دست دل من سپرده
روزي که اين دنيا بي اعتباره
براي هيچ دردي دوا نداره
عشق و عاشقي براي من يه روياست
من چه ساده ام که دلخوشيم به دنياست
گريه ديگه دواي درد من نيست
اميد قلب من نمي دونم کيست
عشق زندگي در من خيلي وقته مرده
غم خودشو دست دل من سپرده
کاش يکي بود تو دنيا همزبون
ياري مي کرد غم رو ز خود بدونم  ( ادامه )

بي حوصله دل حوصله عشق و نداره
بي حوصله دل خسته بي يار و دياره
اي وسوسه چشماي تو وسوسه عشق
بي حوصله دل با تو هم کاری نداره
ديوونه تو باز اين شبا و گريه ها مست و خرابه
ديوونه تو دل خسته شکسته خونه خرابه
مي گفتم واسط از درد هاي دل دونه به دونه
مي گفتم تو نباشي اين دلم درياي خونه
نگفتي که غمت براي من رسوايي داره
نگفتي سفري براي من غربت مياره
بي حوصلم و حوصله عشق و ندارم
رفتي تو برو که خسته اين روزگارم
رفتي تو برو که من ديگه از تو گذشتم
رفتي برو اي يار به مستي بسپارم
مي گفتم واسط از درد هاي دل دونه به دونه
مي گفتم تو نباشي اين دلم درياي خونه
نگفتي که غمت براي من رسوايي داره  ( ادامه )

گه با مني کو جنبش
اگه عاشقي کو شورش
تو به اندوه دل ما
پس چرا نبردي يورش
تو نخواستي عهد ببنديم
که به غمهامون بخنديم
حالا مي ترسم از اينکه
توي اين شهر بگنديم
شهري که هزار هزارتا
آدمهاي خسته دارد
شهري که قد يه دنيا
دل خون نشسته دارد
شهري که درهاشو بستن
تا سواري تو نيايد
شهري که سرها رو شکستن
تا سري سايه نخواهد
اگه با مني کو جنبش
اگه عاشقي کو شورش
تو به اندوه دل ما
پس چرا نبردي يورش ؟ ( ادامه )

رفيقانم رفيقانم
شدم افتاده از پا
شراره جسم جانم سوزناکه
همه سرگشته ازهر کوی ومنزل
برآنم تا چه روز اين دل هلاکه
اگرعاقل اگرديوانه هستم
هميشه عاشق و ساقی پرستم
من آنم کز سر شوريدگی ها
تمام عهد خود يک جا شکستم
نه در کوی خراباتم گذارن
نه در بزم عزيزان جای دارم
نه دور از پيرو آيين کيشم ( ادامه )

گفتم غم تو دارم گفتا غمت سر آید
گفتم که ماه من شو گفتا اگر برآید
گفتم که بوی زلفت گمراه عالمم کرد
گفتا اگر بدانی هم اوت رهبر آید
گفتم ز مهرورزان رسم وفا بیاموز
گفتا ز ماه رویان این کار کمتر آید
گفتم که نوش لعلت ما را به آرزو کشت
گفتا تو بندگی کن کو بنده پرور آید
گفتم که بر خیالت راه نظر ببندم
گفتا که شب رو است او از راه دیگر آید ( ادامه )

ای خورشید کوچه ما
تو مگه از ما چه دیدی
که از این کوچه ای خاکی
رفتی به دریا رسیدی
کسی باورش نمی شد
خورشید تو دریا بمونه
دریا کوچیک واسه تو
جای تو تو آسمونه
ای خورشید کوچه ای ما
دوست خوبه بچه هائی
سراغتو می گرفتن
الدوز و کلاغ کجائی
از تن گرم تو خورشید
بچه ها جون میگرفتن
از تلالؤ وجودت
لاله ها خون می گرفتن
ماهئی سیاه چشمه
حالا خود حاکم دریاست ( ادامه )

تو حسین پاکبازی خسرو ملک حجازی
منبع الهام و رازی در دو عالم سرفرازی
جد تو باشد پیامبر باب تو ساقی کوثر
مادرت زهرای عطهر عم تو طیار جعفر
چون نیارزد با مذلت یک پشیزی زندگانی
مرگ با فخر و شرافت به زعمر جاودانی
تو علی را نور عینی مصطفی را زیب و زینی
شهسوار نشئتینی تو حسینی تو حسینی
طایر قدس بهشتی اشک و خون گفتن نوشتی
به رَوی تا آنکه کشتی در جهان با خون نوشتی
چون نیارزد با مذلت یک پشیزی زندگانی
مرگ با فخر و شرافت به زعمر جاودانی
یکه تاز کربلایی قهرمان نینوایی
خلق را دارالشفایی از قیام حق لوایی ( ادامه )

گل سرخی گل لاله
گل خون رنگ شقایق
گل ایمان گل ایثار
گل طوفان زده ی ما
خون تو محراب خلقه
تو هر کوی و برزن ما
ای همیشه در تو پنهون
قصه های خنجر و خون
پرنده های مهاجر
نمی یارن از تو نشون
گر سپیدی گل زنبق
گل یاس
چرا توی هر شاخه ی تو
غنچه های غم شکفته
بوی غنچه هات چه خوشبو  ( ادامه )

ای بت معبد خورشید
ای بت پشت بند گیسو
از تو بر پا گشته فتنه
چون نگه کنی به هر سو
ای بت شوریدگی ها
ای تو غرق رنگ و رویا
ای به دور سر نهاده
تاجی از مرجان دریا
عهد من این بود که هرجا
یار و همپای تو باشم
توی شبهای انتظارت
مرد شبهای تو باشم
چه کنم خودت نخواستی
شب پر سوز تو باشم
به همه شبهای سردت
آتش افروز تو باشم
آتش من این بود که  ( ادامه )

بنگه ای سردار جنگل قبله گاه روشن من
هنوز با زخم تن تو داره می سوزه تن من
برخیز و ببین تو جنگل درختها قدش خمیده
داغ قلب تورو خورشید به تن جنگل کشیده
وسعت تمام قلبت وسعت خاک وطن بود
عشق میهن از سراپا به تو تنها پیراهن بود
وقت شب فریاد جنگل صدای تورو می یاره
روح پرصلابت تو توی جنگل خونه داره
بنگه ای سردار جنگل قبله گاه روشن من
هنوز با زخم تن تو داره می سوزه تن من ( ادامه )