دانلود جدیدترین آهنگ های ایرانی

و من چه شادترینم، برای آمدنت
کنم هُمای دل و جان، فدای آمدنت
سری که در همه احوال، سرفرازی کرد
کنون نثار کنم من، به پای آمدنت
شکوفه زد به گياه ِ دلم، بهار آمد
ميان برف ِ زمستان، صفای آمدنت
بگو به مُطرب و ساقی، که بزم آرایند
به شادباش و، دم ِ دلگشای آمدنت
دلم چو مرغ ِ قفس، بی‌قرار و بی‌تاب است
گشوده بال و پری، در هوای آمدنت
شبم که خواب نیاید به چشم، تا به سحر
مباد بگذرم از، کيميای آمدنت
تمام ِ عمر شمردم، عبور ِ عقربه را
به ساعت ِ دل ِ خود، لحظه‌های آمدنت…
دوباره روز به شب آمد و، دلم تنگ است
برای عاشقی و، روزهای آمدنت

آسمان می خندد
و نسیم گیسوی درخت بید را نوازش می کند
بوی عشق ، شور و جوانی
در باغ سبز امید می پیجد
صدای خنده ی قلبهایمان
دنیا را نورانی می کند
دستهای گرم ، چشمان پرامید ، لبانی سوزان
با شوق یک نوازش ، یک نگاه و یک بوسه
راز دلم را فاش می کند

نمي دانم چطور بگويم
و چگونه بفهمانم
اين احساس را كه به قلم و زبان نمي آيد
تو در نگاه مني
تو در نفس مني
تو بيرون و درون مني
در چشمانم و در خيالم
نپرس كه چه ها است
افقهاي عشقم در توست
و فقط با تو
من دنيا را
دو چيز مي دانم :
يكي تو ، كه همه چيزي
و ديگر ، چيزهايي كه تو نيستي .

به تو می انديشم
ای سراپا همه خوبی
تک و تنها به تو می انديشم
همه وقت
همه جا
من به هر حال که باشم به تو می انديشم
تو بدان اين را تنها تو بدان!
تو بيا
تو بمان با من . تنها تو بمان
جای مهتاب به تاريکی شبها تو بتاب
من فدای تو. به جای همه گلها تو بخند
اينک اين من که به پای تو درافتادم باز
ريسمانی کن از اين موی بلند
تو بگير
تو ببند
تو بخواه
پاسخ چلچله ها را تو بگو
قصه ابر هوا را تو بخوان
تو بمان با من تنها تو بمان
در دل ساغر هستی تو بجوش
من همين يک نفس از جرعه جانم باقی است
اخرين جرعه اين جام تهی را تو بنوش…ـ

ای نگاهت نخی از مخمل و از ابریشم
چند وقتی است که هر شب به تو می اندیشم
به تو آری به تو یعنی به همان منظر دور
به همان سبز صمیمی ، به همان باغ بلور
به همان سایه ، همان وهم ، همان تصویری
که سراغش ز غزلهای خودم میگیری
به تبسم ، به تکلف ، به دل آرایی تو
به خموشی ، به تماشا ، به شکیبایی تو
به نفسهای تو در سایه سنگین سکوت
به سخنهای تو با لهجه شیرین سکوت
به همان زل زدن از فاصله دور به هم
یعنی آن شیوه فهماندن منظور به هم
شبحی چند شب است آفت جانم شده است
اول اسم کسی ورد زبانم شده است ( ادامه )

به سراغ تو شبی می آیم… می آیم
با دو صد بوسه ی ناب، با دو صد راز و نیاز
به سراغ تو شبی می آیم… می آیم
با دلی خسته ز درد، با غم و غصه زیاد
مثل شبنم که نشیند بر گل…
چو حبابی که نشیند بر موج
مثل بارون روی گلبرگ درخت…
همچو دیدار تو با من در خواب
به سراغ تو شبی می آیم…
من به دیدار تو باز می آیم… می آیم
با دلی خسته ز درد ،
دور از این رنگ و ریا
میدهم دل به دل قصه ی تو…
قصه ی غصه ی تنهایی تو
میکشم بار غمهای تو به دوش…
خسته از دوری و تنهایی تو
به سراغ تو شبی می آیم…
به سراغ تو شبی می آیم…

وقتي مياي صداي پات، از همه جاده ها مياد
انگار نه از يه شهر دور، كه از همه دنيا مياد
تاوقتي كه در وا ميشه، لحظه ديدن مي رسه
هر چي كه جاده ست رو زمين، به سينه من مي رسه
آه…
اي كه تويي همه، كسم
بي تو مي گيره، نفسم
اگه تو رو داشته باشم
به هرچي مي خوام، مي رسم
به هرچي مي خوام، مي رسم
وقتی تو نیستی قلبمو،واسه کی تکرار بکنم
گلهاي خواب آلوده رو، واسه كي بيدار بكنم؟
دسته كبوتراي عشق، واسه كي دونه بپاشه؟
مگه تن من مي تونه، بدون تو زنده باشه؟ ( ادامه )
اي كه تويي همه، كسم
بي تو مي گيره، نفسم
اگه تو رو داشته باشم
به هرچي مي خوام، مي رسم
به هرچي مي خوام، مي رسم
آه…
عزيزترين سوغاتي غبار پيراهن تو
عمر دوباره منه، ديدن و بوييدن تو
نه من تو رو واسه خودم
نه از سر هوس مي خوام
عمر دوباره ي،مني
تو رو واسه نفس مي خوام
اي كه تويي همه، كسم
بي تو مي گيره، نفسم
اگه تو رو داشته باشم
به هرچي مي خوام، مي رسم
به هرچي مي خوام، مي رسم

در وجودم کسی هست !
به وسعت تو ….
که هر شب موهایش را شانه میزند
و هر شب یاد آخرین نگاه تو…
آوار میشود…بر تنهاییم!
بر بی کسی این اتاقم…
و من با خودم فکر میکنم…
حریمِ کدامین خیال را شکسته ام
که اینگونه حقیقت میشوی در باورم؟
فرقی نمی کند که شعرِ کدام شاعر را میخوانی
فرقی نمیکند که میشناسیم
یا اینکه من تو را میشناسم
فرقی نمیکند که روی نیمکتی دو نفره نشسته باشیم (ادامه)

زندگی شیرین است
قدمی بردارید
نفسی تازه کنید
دیده را آب زنید
چشم شادی و طراوت به جهان باز کنید
رخ زیبای جهان نیک ببینید به عشق
این جهان چیست در انظار شما؟
معبری سخت ، فرومایه و دون؟
یا بهشتی است فرا روی بهشت؟
این جهان نور خدایی دارد
جلوه ای ناز ز الطاف خداست
از دل ذره ی یک قطره ی اشک
تا ندای خوش لبخند بهار
از بُناگوش سَرِ زلف نگار
تا فروغ رخ خورشید شهاب
رازها خفته به آغوش جهان…

می دانم بلدی،
می دانم بازی با آدم ها را
برای پر کردن جاهای خالی زندگی را بلدی،
اما نمی دانی من هم گرفتن باورم از تو را بلدم…
و آن روز است که دیگر
همدم روزهای تنهایی نیستی …