دانلود جدیدترین آهنگ های ایرانی

شبی تاریک، در دشت تنها سفیر گلوله
در جاده تنها نفیر باد
در دوردست نور ستاره ها به خاموشی میگراید
شبی تاریک
میدانم بیداری و در بستر جوانیت پنهانی اشک هایت را پاک میکنی
چقدر عمق چشمان شیرینت را دوست دارم
چقدر دوست دارم و میخواهم چشمانت را
شب تیره ما رو از هم جدا میکند
و میان ما دشتی تاریک و هولناک دامن گسترده
تو را باور میکنم
و همین باور در بارانی از گلوله ها جانم را نجات بخشیده
در این نبرد مرگ بار خوشحال و آرامم  ( ادامه )

خدا گذاشت زور تو بازوامون
تا از اونا نون درآد برامون
اگه یه جُو شانس داشتیم
زورُ توی جیبامون می ذاشتیم
با یه جو شانس ، با یه جو شانس
ما تو این دنیا هیچ غمی نداشتیم
شراب که از اون لولیم تو این دنیا
وقتی خوردیم نیستیم دیگه سر پا
اگه یه جو شانس داشتیم
ما رو شراب اثر می­ذاشتیم
با یه جو شانس ، با یه جو شانس
ما تو این دنیا هیچ غمی نداشتیم
راه تنگُ می­شد رفتن با
بود اگه یه جو شانس می­دُویدی اونجا
هر مرد باید یه روزی زن بگیره  ( ادامه )

می‌بینم صورتمو تو آینه
با لبی خسته می‌پرسم از خودم
این غریبه کیه ؟ از من چی می‌خواد ؟
اون به من یا من به اون خیره شدم ؟
باورم نمیشه هر چی می بینم
چشامو یه لحظه رو هم می ذارم
به خودم می‌گم که این صورتکه
می‌تونم از صورتم ورش دارم
می‌کشم دست‌ام‌و روی صورت‌ام
هر چی باید بدونم دست‌ام می‌گه
من‌و توی آینه نشون می‌ده
می‌گه: این تو ای نه هیچ کس دیگه
جای پاهای تموم قصه‌ها   ( ادامه )

تو هم با من نبودی
مثل من با من
و حتا مثل تن با من
تو هم با من نبودی
آن که می‌پنداشتم باید هوا باشد
و یا حتا، گمان می‌کردم این تو
باید از خیل خبرچینان جدا باشد
تو هم با من نبودی
تو هم با من نبودی
تو هم از ما نبودی
آن که ذات درد را باید صدا باشد
و یا با من، چنان هم‌سفره‌ی شب
باید از جنس من و عشق و خدا باشد  ( ادامه )

والا پیام‌دار محمد گفتی که یک دیار
هرگز به ظلم و جور نمی‌ماند برپا و استوار
آن‌گاه تمثیل‌وار
کشیدی عبای وحدت
بر سر پاکان روزگار
در تنگ پرتبرک آن نازنین عبا ( ادامه )

کیست که بتواند آتش بر کف دست نهد
و با یاد کوه های پر برف قفقاز خود را سرگرم کند؟
یا تیغ تیز گرسنگی را با یاد سفره های رنگارنگ کُند کند؟
یا برهنه در برف دی ماه فرو غلتد و به آفتاب تموز بیاندیشد…!؟
نه، هیچکس! هیچکس چنین خطری را به چنان خاطره ای
تاب نیاورد
از آنکه خیال خوبی ها درمان بدی ها نیست
بلکه صد چندان بر زشتی آنها می افزاید  ( ادامه )