بدو بوسه دات کام
نه تو می مانی و نه اندوه و نه هیچ یک از مردم این آبادی به حباب نگران لب یک رود قسم و به کوتاهی آن لحظه شادی که گذشت غصه هم می گذرد آن چنانی که فقط خاطره ای خواهد ماند لحظه ها عریانند به تن لحظه خود ، جامه اندوه مپوشان هرگز … سهراب سپهری
مرا از دیدگاههای پس از این با رایانامه آگاه کن.
مرا از نوشتههای تازه با رایانامه آگاه کن.