غم و غصه توی قلبوم لونه کرده
ای خدا دلوم پر درده
نمی سازه با ما دنیا
دیگه بر نمی گردوم به آشیونه
ای خدا کسی چه می دونه
غم و تنهایی دل را
خدایا ما به درگاه تو چی بوده گناهم
که باید یا بسوزم یابسازم
ما جوونم آشیونم شده ویرون
غروب توی کوهستون منم نالون
که سرگردون هی منالم
از این دنیا دلوم تنگه
دله یارمو از سنگه خدایاگله دارم (ادامه)
زتنهایی دلوم خونه
غم و دردم فراونه خدایاگله دارم
